қаматушы

зат. Қамауға алуға себепкер адам; түрмеге жапқызушы. Майса қ а м а т у ш ы өзі екенін біліп сыңсып алды да, артынша жеңілдеп «бұдан басқа амал қалды ма» деп жұбанды (Т.Қошуақ, Мәрмәр., 197).